Anke

Al jaren zat het eraan te komen en hield ik er rekening mee dat het gemis van mijn moeder ooit zou zijn. De hoeveelheid keren dat ik in het ziekenhuis had gezeten waren talrijk geweest. Momenten dat ik voor mijn moeder moest zorgen, en zij dat niet meer voor mij kon. Uitputtend vond ik die periodes en ik piekerde vaak over hoe ik het als alleenstaande moeder moest doen als de zorg intensiever zou gaan worden. Hoe zou ik de zorg voor mijn kinderen, het huishouden en werk moeten gaan combineren met de zorg voor een zieke moeder? En hoe zou mijn moeder, die zoveel waarde hechtte aan zelfstandigheid, daarop reageren? Een uitgeputte mantelzorger met een gefrustreerde moeder zou de sfeer er niet  bepaald beter op gaan maken. Het voelde als een heet hangijzer om mijn nek.  De snelheid  en rust waarop mijn moeder het leven verliet is er eentje uit een boekje. Zo snel, vredig en liefdevol was zij van ons heengegaan. Een mooiere dood had zij zich niet kunnen wensen. Een...