De klusprinses

 

De klusprinses

Als juf op een middelbare school heb je vaker te maken met prinsessengedrag. Meisjes in de pubertijd kunnen nog wel eens denken dat de hele wereld om hen draait. Gelukkig, wanneer je hier als juf mee moet dealen, is het na een uurtje voorbij en gaat de "prinses" naar de volgende les. En maakt "Hare Majesteit" het te gortig, dan kan je haar altijd nog verwijderen. Helaas gaat dit voor je eigen "puber-prinses" niet op en heb je met dit "prinsessen gedrag" gewoonweg te dealen. Nu weet ik ook wel dat Kasteel Well bij ons om de hoek ligt. Toch ben ik van mening dat dit geen vrijbrief geeft om dit soort gedrag in "ons paleis" te vertonen.

Het begon vanmorgen vroeg toen ik Nora vroeg om te helpen in haar nieuwe slaapkamer. Toen ik het huis kocht bestond de bovenverdieping namelijk uit 2 slaapkamers, een badkamer en de "Harry Potter kamer"; een studeerkamertje waar echt net een bed in paste. Anderhalf jaar lang heeft Nora daar dan ook geslapen. Tot zo'n 4 weken terug de muur eruit ging en een deel van mijn slaapkamer werd betrokken bij Nora's kamer. Nora slaapt sindsdien in de huiskamer, niet ideaal maar het is even niet anders. Inmiddels zijn we al een heel eind en heeft de klusjesman vorige week haar kamer gestuct. Vandaag dus de dag dat de onregelmatigheden in het stucwerk moesten worden opgeschuurd. Aangezien dit best wel wat werk is, besloot ik Nora om te vragen mee te helpen. Het is tenslotte haar slaapkamer.

Helaas dacht mijn oudste anders over dit plan en kwam de "prinses" in haar los. Al schreeuwend riep ze dat ze zoveel huiswerk had en dat ik hiermee maar eerder had moeten komen. Nu heeft Nora vanwege haar milde vorm van autisme soms "schakeltijd" nodig. Zeker wanneer ze plotseling haar plannen/planning moet bijstellen. Ik besloot dus om kalm te blijven en te zeggen dat ik haar over een half uurtje boven zag. Tot mijn verbazing stond ze inderdaad binnen het half uur boven en vroeg vervolgens "Wat kan ik doen?". Na de uitleg en het geven van de benodigde gereedschappen ging ze dan ook zonder te mopperen aan de slag. Even keek ik verbaasd naar mijn puber en stortte mij daarna weer verder op het schuurwerk. Mijn geluk kon niet op toen Sander een kwartier later ook kwam vragen of hij kon helpen. Dus hup...... Sander ook aan de slag!

Na 1,5 uur schuren was de tijd aangekomen om te gaan opruimen. Na de goede inzet van Nora besloot ik om haar te vragen of ze even wat klusafval bij de aanhanger kon zetten. Maar zo veranderlijk het weer kan zijn, zo veranderlijk is mijn puber. "Dat ga ik niet doen!" riep ze plotseling uit het niets. "Ik stop met klussen, dan blijf ik wel in de huiskamer slapen!" Na eventjes opnieuw "schakeltijd" te hebben gegeven, bleef de situatie zoals hij was en besefte ik mij dat het hier om een heus partijtje "puber-prinsessengedrag" ging. Ik besloot dus om van koers te wijzigen en zette vervolgens mijn laconieke gezicht op. Op quasi onverschillige toon zei ik: "Nora, de huiskamer is een gemeenschappelijke ruimte waar je nu even slaapt omdat er geen andere mogelijkheid was. Je kamer is wind-en-waterdicht, de elektra is aangesloten en er ligt verwarming. Als je besluit om niet mee te helpen dan laten we jouw kamer nu voor wat het is. Alle spullen erin en klaar". Heel even keek mijn dochter mij vol verbazing aan. "Nou" schreeuwde ze vervolgens melodramatisch "dan doe ik het wel! Maar als ik van de trap af val dan is dat jouw schuld". Waarna ze hevig stampend en scheldend het bouwafval naar beneden bracht.

Nadat ik klaar was met opruimen besloot ik om toch nog even de ruimte tussen het plafond en de zolder verder te isoleren. Ik had de isolatieplaten toch liggen en was toch al stoffig en vies. Eenmaal op zolder aangekomen bedacht ik mij ineens dat ik het oude broodmes nodig had om de steenwol op maat te snijden. Toen ik vanuit het trapgat vroeg of iemand even het mes wilde halen, hoorde ik Nora zeggen "Ik doe het wel". (Ja, Ja, ze had het naar beneden brengen van het bouwafval namelijk overleefd 😆) Vol verbazing op een stoffige zoldervloer besefte ik mij dat de rollen langzaamaan worden omgedraaid. Steeds meer begint deze "klusprinses" met het scepter te zwaaien en voeren "mijn trouwe onderdanen" mijn "bevelen" op. Ik besef mij steeds meer dat na een scheiding het nu eenmaal tijd kost om een nieuwe "flow" te vinden. Het was de afgelopen 1,5 jaar echt zoeken naar nieuwe regels/grenzen en natuurlijk werkt de pubertijd dan niet helemaal mee. Terwijl ik boven verder ga met isoleren hoor ik Sander het liedje "When you love someone" van James TW neuriën. Een liedje dat gaat over ouders en kinderen die moeten dealen met de gevolgen van een scheiding. Plots besef ik mij de ironie........ #sometimesmomesanddadesfalloutoflove,sometimestwohomesarebetterthanone.