Teiltje

"Je gaat toch niet naakt in de keuken staan hé?" vraagt mijn zoon mij met strenge ondertoon. " Uhm, jawel " zeg ik terug. "Hoe moet ik anders ervoor zorgen dat ik niet ga stinken?" "Gadverdamme, dat kan echt niet!" roept hij mij vanuit de huiskamer toe. "Ga dan naar oma!" Stiekem moet ik lachen. Het is als puber ook niet fijn om je moeder naakt te zien. "Je weet dat dat niet gaat, Sander" antwoord ik terug. 

Een discussie die de afgelopen twee weken dagelijks terug komt. Twee weken waarin mijn jaren 90 badkamer is verdwenen en langzaamaan wordt omgebouwd tot een moderne, functionele ruimte. Met loslatende wandtegels, kapotte douchedeuren en een wc die constant doorliep was een renovatie van de badkamer echt een noodzakelijk kwaad geworden. En sinds twee weken dan ook een feit. Weken waar ik, net als mijn kinderen, in eerste instantie ook bij mijn moeder zou gaan douchen. Maar sinds die griep van vorige week hoest ik ontzettend. Te bang om mijn moeder, met haar slechte longen, aan te steken gebeurd mijn dagelijks "douche ritueel" nu met een teiltje. Het is misschien even behelpen maar ach, ik oog verzorgd en stink niet.

Nouja, ik zeg wel twee weken maar eigenlijk is dat lichtelijk overdreven. Na de koorts van een week terug was mijn vriend zo lief om zijn douche ter beschikking te stellen. Een jaren 70 badkamer ,op de begaande grond, waar je moet proberen te douchen in een bad. Aangezien er geen glazenwand staat, noch douchegordijn hangt is het mij nog steeds een raadsel hoe je dit fatsoenlijk voor elkaar krijgt. Bij iedere douchebeurt daar doucht de vloer dan ook automatisch met mij mee. Waarna ik hevig deppend en handdoeken uitwringend probeer mijn "waterballet schade" teniet te doen. Het was in december, na een weekendje logeren, zelfs zo ernstig dat een salamandertje had bedacht dat mijn vriends badkamer het ideale habitat was om te gaan overwinteren. Tja, kennelijk brengt deze douchekluns in Sint Anthonis nog een heel nieuw ecologisch indoor systeem op gang.😱

Toen vorige week mijn klusjesman mij vroeg wat ik wilde gaan doen met mijn douche was het mij dan ook heel duidelijk. Aangezien iedere dag "waterballet" mij erg tijdrovend lijkt, ik niet van plan bent een salamanderkwekerij te gaan beginnen en de kans op vochtproblemen zo nihil mogelijk wil houden leek een afgesloten doucheruimte mij een beter plan. Want ik weet dat lekkage door het plafond van je keuken heen geen gelegenheid is waar je extreem blij van wordt. Gelukkig heb ik dat, zo'n 3 jaar geleden, op kunnen lossen door mijn kitranden zelf te vervangen. Voor ieder die nu denkt dat dit allemaal vlekkeloos verloopt. Ik geloof dat het schrijven van een klusboek evenals het opnemen van klustutorials voorlopig nog niet voor mij is weggelegd. Mijn stappenplan (in geval van klusnood) is namelijk altijd als volgt;

Stap 1; Constateer het probleem. 

Stap 2; Zet de radeloze toestand in; paniekgevoelens en kei hard gaan huilen.

Stap 3; Herpak jezelf; tranen deppen en gaan denken in oplossingen.

Stap 4; Informatie zoeken online, inlezen in het probleem en/of YouTube tutorials gaan bekijken.

Stap 5; Materiaal vergaren door vooral heel veel vragen te stellen in de bouwmarkt. Tip; neem een bouwmarkt met ervaren personeel. Met een grotere bouwmarktketen waar alleen weekend hulpjes werken kom je niet veel verder en ga je vaak met de verkeerde materialen naar huis.

Stap 6; Aan de klus beginnen. 

Stap 7; Tussendoor heel veel zuchten, steunen en vooral erg veel schelden (lucht lekker op). 

Stap 8; Opnieuw radeloos worden; gaan huilen en zeggen dat het je toch nooit gaat lukken.

Stap 9; Jezelf herpakken en weer doorzetten.

Stap 10; 

-Positieve uitkomst; ervaren dat je het probleem zelf hebt op kunnen lossen. Jezelf de meest stoere chick op deze aardbol voelen en denken dat je geen man nodig hebt om je eigen boontjes te doppen. 

-Negatieve uitkomst; ontzettend streng voor jezelf zijn door je het meest incapable wezen wat op deze aardkloot rondloopt te voelen. En denken dat je een ongelofelijke randdebiel bent dat je dit niet voor elkaar hebt gekregen. Daarna kei hard gaan janken en jezelf totaal hulpeloos voelen. Waarna je, nadat jij je tranen gedroogd hebt, toch maar mannelijke krachten gaat inschakelen adv een klusjesman of mannelijk lid uit je vrienden-/kennissen-/familiekring. 

Tja, zoals ik al zei is mijn plan nog niet helemaal waterdicht. Inmiddels ben ik dan ook stap 10 deels aan het herschrijven. Ondanks dat er de afgelopen weken hier in huis een klusjesman rondloopt voel ik mij inmiddels niet meer een complete loser. Vragen om hulp zie ik niet altijd meer als een teken van zwakte; ik kan nu eenmaal niet alles alleen oplossen. En daarbij heb ik voor deze klus zelf mijn klusjesman gevonden, betaal ik de klus van mijn zelf verdiende centjes én heb ik het ontwerp voor mijn inloopdouche (die door mijn jaren 50 huis geen standaard maat heeft) zelf bedacht. Zelfs mijn klusjesman was onder de indruk van mijn creatief denkvermogen en oplossingsgerichtheid. Terwijl ik boven de vorderingen in mijn badkamer sta te bewonderen kan ik niet anders dan mij stiekem een beetje trots te voelen. Ondanks mijn half werkende stappenplan krijg het toch maar allemaal mooi voor elkaar💪